برنامه غذايي شيرخوار در ماه هشتم زندگي

در اين ماه برنامه غذايي شيرخوار متنوع‌تر و قوام غذاها بيشتر مي‌شود. مثلاً مي‌توان انواع سوپ‌‌هاي غليظ‌تر از قبل را (به غلظت حليم) با استفاده از گوشت و انواع سبزي‌‌هاي نشاسته‌اي مانند سيب‌زميني، كدو حلوايي، نخود فرنگي (نخود سبز) و نيز پوره انواع سبزي‌‌هاي گفته شده را تهيه كرد.

زرده تخم‌مرغ، جگر، ماست، پنير پاستوريزه كم نمك، خرما، ميوه يا آب ميوه نيز در اين ماه به برنامه غذايي شيرخوار اضافه مي‌شود و او در اواخر 8 ماهگي مي‌تواند از غذاهاي انگشتي استفاده نمايد.

دفعات تغذيه و مقدار غذا

دفعات تغذيه سه بار در روز است و اگر شيرخوار بيشتر ميل داشت يك يا دو ميان وعده نيز اضافه مي‌شود مشروط بر اين كه از مقار و دفعات خودش شير مادر كم نشود.

مقدار  غذا بستگي به ميل شيرخوار دارد كه معمولاً تا 10 قاشق مرباخوري در هر وعده است و تا پايان ماه هشتم مي‌تواند به 15 قاشق مرباخوري برسد.

* براي كودكاني كه خوب رشد نمي‌‌كنند مي‌توان همزمان با افزايش دفعات تغذيه با شير مادر، دفعات غذا خوردن و انرژي غذاي كمكي را هم بيشتر كرد.

* كوداني كه هم شير مادر را خيلي خوب مي‌خورند و هم اشتها و تقاضاي بيشتري براي غذا خوردن دارند در صورتي كه براساس منحني رشد، چاق نباشند دادن غذاي بيشتر حداكثر 20 قاشق مرباخوري در هر وعده اشكالي ندارد.

برنامه غذايي شيرخوار در ماه هشتم

هفته اول ماه هشتم:

ضمن ادامه برنامه قبل، زرده تخم‌مرغ پخته و سفت شده هم به برنامه غذايي شيرخوار اضافه مي‌شود. بعد از پختن تخم‌مرغ، زرده سفت شده را از سفيده جدا كرده و روز اول به اندازه يك نخود از زرده تخم‌مرغ را برداشته با كمي شير مادر يا آب جوشيده شده، نرم نموده و به شيرخوار مي‌دهند.

هر روز صبح علاوه بر دادن فرني يا حريره، مقدار زرده تخم‌مرغ به تدريج اضافه مي‌شود تا ظرف ده روز به يك زرده كامل برسد. از آن به بعد، هر روز نصف زرده تخم‌مرغ به كودك داده مي‌شود. در صورتي كه رشد كودك كند باشد يا گوشت در برنامه غذايي او وجود نداشته و يا كودك به خوردن تخم‌مرغ مشتاق و به خوردن غذاهاي ديگر اشتياق زيادي نشان ندهد مي‌توان هر روز يك زرده پخته شده تخم‌مرغ را همراه با فرني يا حريره بادام يا پوره سبزي به كودك داد.

چنانچه كودك از خوردن زرده سفت شده تخم‌مرغ امتناع كند مي‌توان آن را در سوپ وعده ظهر او رنده نمود يا زرده تخم‌مرغ پخته شده را در مقدار كمي شير، رنده كرده و در كره يا روغن زيتون كه داغ شده است ريخت و آنرا مرتب به هم زد.

تهيه زرده تخم‌مرغ به صورت نيمرو اشكالي ندارد به شرط اين كه زرده را اول كاملاً به هم بزنند و در روغني كه داغ شده است بريزند و تا زماني كه خود را مي‌گيرد آنرا به هم بزنند.

دادن زرده تخم‌مرغ به شيرخوار به صورت عسلي توصيه نمي‌‌شود.

توجه:

تخم‌مرغ را پس از شستن بايد در يك قابلمه كوچك و در آب معمولي قرار داد به طوري كه آب روي آن را بپوشاند سپس روي اجاق گذاشت. پس از به جوش آمدن آب، بهتر است جوشيدن به مدت 15 دقيقه ديگر ادامه يابد تا زرده تخم‌مرغ كاملاً سفت شود و ميكروب‌‌هاي بيماري زاي آن از بين بروند.

هفته دوم ماه هشتم به بعد:

* توصيه مي‌شود در تهيه سوپ كودك هفته‌اي يك بار به جاي گوشت از جگر سالم گوسفند استفاده شود. (استفاده از جگر گوسفند به صورت كباب شده مجاز نيست).

* با اضافه كردن بلغور جو يا حبوبات (عدس و ماش كه هضم آسان‌‌تري دارند) مي‌توان تنوع و غلظت سوپ را مي‌توان بيشتر كرد و براي كودك آش‌‌هاي خوشمزه تهيه نمود. هم چنين اضافه كردن عدس يا ماش جوانه زده به سوپ، پوره يا فرني، ارزش غذايي آن را بيشتر مي‌كند.

* از اواسط ماه هشتم به بعد علاوه بر پوره سبزي مي‌توان ميوه‌‌هاي رسيده و نرم مانند سيب، گلابي، هلو، زردآلو، انبه، گرمك، طالبي، آلو، هندوانه و موز سالم و رسيده را به تدريج به برنامه غذايي شيرخوار اضافه نمود.

با شروع هر يك از مواد غذايي جديد بايد مراقب بروز علائم حساسيت و يا عوارض آن بود.

آب ميوه طبيعي از ميوه‌‌هاي مجاز كه در منزل و با رعايت اصول بهداشتي تهيه مي‌شود به اندازه 6 تا 12 قاشق مرباخوري (30 تا 60 سي‌سي) در روز اشكالي ندارد كه توصيه مي‌شود يا ليوان يا فنجان نشكن داده شود.

* ماست ماده غذايي بسيار مفيدي است كه اكثر شيرخواران آن را دوست دارند براي اين كه شيرخوار با طعم ماست آشنا شود بهتر است ماست را جدا از غذا به او داد ولي اگر كودك دوست دارد غذا را با ماست بخورد مانعي ندارد. شروع ماست نيز با يك قاشق مرباخوري است و مقدار آن را مي‌توان به تدريج و برحسب تمايل كودك، اضافه نمود.

براي تنوع بيشتر و افزايش كيفيت غذايي سوپ، توصيه مي‌شود پنير پاستوريزه كم نمك* را ريز يا رنه كرده به سوپ كودك اضافه نمايند.

بعد از غذا، دادن يك يا دو خرما يا رطب كه پوست و هسته آن گرفته شده باشد تنها يا همراه با ماست به عنوان دسر براي كودك بسيار مفيد و لذت بخش است. 

غذاهاي انگشتي:

همان طور كه گفته شد از اواخر 8 ماهگي به بعد كودك قادر است مواد غذايي را با انگشت خود بردارد و به دهان ببرد. اين كار كه تغذيه با انگشت نام دارد سبب تشويق كودك به عمل جويدن و تغذيه توسط خود او مي‌گردد.

تغذيه با انگشت خود كودك از هر دو جنبه، چه تكاملي چه تغذيه‌اي مهم بوده و بايد سعي شود غذاي كودك با غلظت درست و مناسب سن او تهيه و يا روش صحيح به او عرضه شود.

غذاهاي انگشتي مورد استفاده در اين ماه عبارتند از:

تكه‌‌هاي كوچك هويج، سيب‌زميني، كرفس، نخودفرنگي و باقلا سبز، عدس، تكه‌‌هاي گوشت بدون چربي يا كوفته قلقلي كه كاملاً پخته شده و با پشت قاشق له شده باشند. براي نرم كردن همه آن‌ها مي‌توان از كمي كره يا خامه هم استفاده كرد.

تكه‌هايي از ميوه‌‌هاي رسيده و سالم فصل مانند سيب، هلو، طالبي، گرمك، گلابي و موز هم مناسب هستند.

توصيه مي‌شود هنگام خوردن غذاهاي انگشتي، حتماً مادر يا مراقب شيرخوار حضور داشته باشد و خوردن كودك را زير نظر بگيرد.